برآورد مکانی مولفه های کیفی آب های زیرزمینی با استفاده از روش های زمین آمار (مطالعه موردی: دشت گلپایگان)

امروزه استفاده از روش های زمین آمار برای تخمین متغیرهای مکانی با استفاده از داده های همان متغیر(کریجینگ) یا با استفاده از متغیرهای کمک (کوکریجینگ) در علوم آب و خاک بسیار مورد توجه متخصصان قرار گرفته است. با توجه به اهمیت اطلاع از وضعیت کیفیت آب های زیرزمینی برای مصارف کشاورزی و نیز هزینه بر و وقت گیر بودن اندازه گیری پارامترهای sar، na، ca، th، tds وec، یافتن راهکاری برای تخمین آنها با استفاده از پارامترهایی که اندازه گیری آنها راحت تر است امری ضروری به نظر می رسد. به این منظور از اطلاعات مربوط به نمونه های حاصل از 84 حلقه چاه دشت گلپایگان استان اصفهان استفاده شد و با روش های زمین آماری کریجینگ و کوکریجینگ مورد بررسی قرار گرفت. پس از نرمال سازی داده ها، واریوگرام ترسیم شد و برای انتخاب مدل مناسب جهت برازش بر روی واریوگرام تجربی از مقدار rss کمتر و استحکام ساختار فضایی قوی تر استفاده شد. نتایج حاصل از روش کوکریجینگ با کریجینگ برای برآورد sar، na، ca، th، tds و ec به کمک معیار آماری rmse که میزان دقت را نشان می دهد‏‏ٌٌ‏‏‏، ‏‏‏مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت‏ ‏ نتایج‏‏‏‏ٌ‏ حاصل از محاسبه rmse نشان داد که روش کوکریجینگ نسبت به روش کریجینگ برتری ندارد. اما با توجه به rmse کمتر روش کوکریجینگ که نشان دهنده دقت بالا و خطای پایین است، نقشه های پهنه بندی مولفه های کیفی آب های زیرزمینی با این روش در محیط gis تهیه شد.